محتاج یک نگاه مهربانتان

یا احد

سلام تمام ساعاتی را که این روز ها دارم به بطالت میگذرانم،تمام روزهایی که میسوزانم دارم فکر میکنم که این بودن را چه سود؟این ماندن را چه سود؟

تمم لحظاتی که بر شما واضح و مبرهن است و من در آن خیری نمیبینم.فکر میکنم که نبودنی که نفع برساند به مراتب می ارزد به بودنی که تماما ضرر و زیان است.

گاهی رفتنی خود آنچنان پر از نعمت است که گویی فضل و رحمتی ایست از جانب خداوند.

برای ما آدم های کوچک که غرق در دنیاییم دستان بزرگ و مهربان شما چون طنابیست که پایین فرستاده میشود و ما را نجات میدهد.

ما محتاج نگاه و لبخندتان هستیم.برای ما که غرق در این منجلاب دنیا و کثافت هایش شده ایم.پلی که شکسته ایم و بالی که نداریم... راهی جلوی پایمان قرار داده و دستمان را بگیرید.

والسلام علی من اتبع الهدی....