بار دیگر وبلاگی که دوست میداشتم

این که آدم برای حرف های دلش برای دلتنگی هاش باید جواب پس بده هیچ جوره در مخیلم نمیگنجه.اینکه آدم به خاطر چیز هایی که دوست داره باید به کسایی که دوست نداره پاسخگو باشه هیچ جوره منطقی نیست.اینکه بعضی ها کل زندگیشونو ول میکنن تا جز زندگی مارو بچسبن و حالمو بگیرن بیشک حال خودشونم گرفته میشه.

آدم ها هر چقدر بد ،هر چقدر سیاه راز های دل خودشونو دارن بقیه تا جایی محترمن که وارد حریم راز ها نشن راستی آدمیزاد اصلا به امید زنده نیست آدمیزاد به راز هاش زندست

دارم فکر میکنم اگر بیشتر برای خودم باشم تا بقیه،یعنی برای خودم بنویسم تا دیگران،برای لذت بردن از آهنگی اون رو گوش بدم تا معرفیش به بقیه (حالا جای آهنگ فیلم،کتاب هم میتونین بزارین)چقدر راضی ترم چقدر آروم ترم.

راستی بهار داره میاد.سال جدید رو چی کار کنیم.... سال قدیم رو چی کار کنیم

وبلاگ باوفاست مثل کانال نیست.وبلاگ اصله. و کل شی یرجع الی اصله.اگه خجالت نمیکشیدم دوباره کانالمو حذف میکردم.

الیه ترجع الامور

یاعلی